|
درباره وبلاگ  دشنام یا دعای تو در حق من یکی است ای آفتاب هر چه کنی ذره پروری است ساحل جواب سرزنش موج را نداد گاهی فقط سکوت سزای سبکسری است منوی اصلی آرشیو وبلاگ پیوندهای روزانه پیوندها آمار وبلاگ بازدید امروز: 12
بازدید دیروز: 11
کل بازدیدها: 176377
 |
سبکسری های قلم...
شاید اندکی تامل....
پنج شنبه 91 خرداد 25 :: 12:47 صبح :: نویسنده : الهه
صبر کن.... با تو هستم ای غریبه آشنا....! آری با خود خود تو......! صبر کن کجا می روی؟! مگر تو غریبه ای نبودی که به خواست خودت آشنا شدی؟ مگر خودت مرا با دست هایت آشنا نکردی؟ پس حالا تو را چه شده؟ می خواهی بروی؟.......به همین سادگی؟....به همین راحتی همه چیز را می گذاری و می روی؟ همه چیزت را ترک میکنی؟.......دنیایت را؟.......خاطراتمان را؟...... حالا که تو مرا وارد این ماجرا کردی تنهایم میگذاری میان این همه؟ ای آشنای چندین ساله عادتم را خوب میدانی....! همیشه بیزار بودم از اجبار.....! اگر می خواهی بروی،برو.......باشد حرفی نیست! اما.....! اما بی انصافیست که بدون هیچ یادگاری بروی....! اطرافت رت خوب نگاه کن.....تو باید زندگی را بایک یادگار ترک گویی..... چیزی می بینی؟! چیزی می بینی برای به یاد سپردن همه خاطراتمان؟ همه چیز را خودت نابود کردی.....همه خاطراتمان را..... خودت دیروز آخرین یادگار را میان دادو فریادهایت شکستی..... آنجا که عشقت را به باد ناسزا گرفته بودی......یادت نمی آید؟ خودت دیروز آخرین گلدان را که اولین هدیه ات برای روز تولدم بود شکستی.....! همان طور که هفته پیش و هفته های پیش یک به یک یادگارهایمان را از بین بردی....! حالا که خوب نگاه می کنی به جز من هیج یادگاری نمانده است.....نه؟! خودت قول داده بودی که هیچ گاه مرا فراموش نکنی حتی اگر شده با یک یاد کوچک... حالا تنها یادگار این خانه من هستم..... ای غریبه آشنا تنها یادگاری را با خودت ببر..... موضوع مطلب : شنبه 91 خرداد 20 :: 1:27 صبح :: نویسنده : الهه
سروده هایی که در زیر مشاهده خواهید کرد اشعار دوست خوب و عزیزم خانم زهرا سالاری است....... زهرا از دوستای خوبه منه که گاهی شعر میگه.....منم ازش خواهش کردم چند تا ازشعرهاش رو بفرسته برام تا بذارم توی وبلاگ که همه از خوندنش لذت ببریم.......
بیت فرد خســته ام تنها نگاهم پر ز درد آشنا با آه های ســــــــــــــرد ســــــــــــرد در کلاس وزن دل تکلیف من بخش درد است بخش درد است بخش درد مانده ام محزون و غمگین نا امید حال من حال عجــــــیــــــــــب دوره گرد گشته ام تنها جدا از مردمان بیت من گشته به واقـــــــــع بیـــــــــــت فرد هرچه می گردم چرا یک مرد نیست مردها گشته اند ایــــــــنجا طـــــرد طـــــرد می روم افتان و خیزان زین دیار می روم دیــــــــگر به دنــــــــــــــبالم نگرد
شعر بعدی شعریست با نام باران من بارید که زهرای عزیز در هنگام فوت دوستش باران سروده........روح باران عزیز شاد
باران من بارید
امشب قلم هم با دلم نا مهربان است شاید که مثل من غمش در دل نهان است امشب غریبانه دو چشمم پر ز اشک است آلام این قلب شکسته بی بیان است من مانده ام تنهای تنها اندرین شهر مشغول دیدن بر بهاری که خزان است از هجر داغ این عزیز تازه رفته قلبم،وجودم از بیانش نا توان است باران من را برده ای پیش خود ای دوست فرخنده بادا دیدن بنده چنان است امشب که باران با خدایش در حریم است مست از شراب وز نسیم زان میان است آنجا به مهمانی خالق گرچه اینجا آب دودیده از سر و رویم روان است مادر که هر قطره ز اشکش پر زداغ است لیکن صبور است این صفت در وی عیان است من مانده ام با حجم دردی غیر توصیف تنها امیدم در عبور از این زمان است موضوع مطلب : یکشنبه 91 خرداد 14 :: 6:4 عصر :: نویسنده : الهه
تقدیم به پدر مهربانی ها...... همیشه برایم نوشتن از یک فرد خاص سخت بوده، چه معلم ،چه استاد،چه مادر و چه پدر.... اما مینویسم برای تو..... می نویسم چرا که می دانم مظهر بخشش و سخاوتی...... می نویسم چرا که می دانم حتی اگر نوشته هایم که از عمق جانم بر روی صفحه جاری میشوند مقبولت نیفتاد باز بزرگوارانه از آنها تعریف میکنی..... پدرم لحظه هایی که احساس میکنم در کنارم هستی گویی تکیه کرده ام به تکیه گاهی محکم تر از صخره..... تو که باشی فرقی نمیکند در میان میلیون ها آدمی زندگی کنم که هر روز و هر شب کاری جز کلاه برداری و آزار و اذیت جنس ضعیف ندارند یا در میان آدم نمایان گرگ صفتی که از دریدن انسانها ابایی ندارند.... تو که باشی هراسی ندارم که دنیا شب است و تیره یا روز است روشن..... دستانت که در دست هایم باشد از دیوار های چین هم میشود به راحتی گذشت..... وجودت که در کنارم باشد دنیا هم نبود،نبود.....! سخاوت،مردانگی،مهربانی و جــــــــــــود در تو موج میزند آن قدر که نمیتوان گفت تو آنها را در وجودت داری یا جزئی هستی از آنها....! پدرم ای برترین هستی دوستت دارم...... ----------------------------------------------------------------- نمیدونم چرا قلمم توی دستام روان نبود......عذر خواهی میکنم هم از شما هم از پدران خوبم اگر نتونستم حق مطلب رو ادا کنم! موضوع مطلب : |
||
 |
