پرسیدم از هلال که قدت چرا خم است؟                                   گفتا خمیدن قدم از بار ماتم است

               گفتم به چرخ بهر چه پوشیده ای کبود                                آهی کشید و گفت که ماه محرم است

روضه،هیئت های عزاداری،تکیه ها،دسته ها و......... یه عالم جای دیگه که میتونیم بریم و اشک بریزیم و تا صبح گریه کنیم و ضجه بزنیم از آخر هم وقتی عزاداری تموم شد برگردیم خونه و تا شب دوباره از مادر شوهر و خاله و عمه و دایی و همسایه و دوست و آشنا و نا آشنا غیبت کنیم دوباره شب بریم عزاداری و باز برگردیم و این حلقه همین جور ادامه داشته باشه .... میتونیم بریم عزاداری و بعد از خوردن چای روضه از دختر همسایه خواستگاری کنیم واسه پسر عموی پسر خاله پدریمون!!! خیلی کارهای دیگه هم میشه بعد از عزاداری انجام داد . البته خب خیلی ها هم میرن روضه و وقتی که برگشتن خیلی تاثیر گرفتن از این روضه و گریه .یه احساسی بهشون دست میده که انگار میتونن کل جامعه که سهله کل جهان رو اصلاح کنن

ولی لازمه که یه ذره بیشتر فکر کنیم آیا واقعا امام حسین شهید شدن که ما هزارو خورده ای سال بعد بشینیم براشون گریه کنیم؟؟؟آیا امام حسین یه هدف نداشتن که به خاطر اون قیام کردن؟؟؟مگر نه اینه که امام عزیزمون میگن محرم صفر است که اسلام رو زنده نگه داشته؟

چقدر درمورد امام حسین .ع. میدونیم؟منظورم اصلا شناختن شناسنامه ای نیست چقدر درمورد دلیل کار بزرگی که کردن می دونیم؟چقدر با بزرگواری امامون آشنایی داریم؟چقدر در مورد کرم و بخششون میدونیم؟ چقدر.... و چقدر.... و چقدر و هزاران چقدر دیگه که ما ازشون بی اطلاعیم

البته امیدوارم که از حرفام کسی اشتباه برداشت نکنه اصلا منظورم این نیست که یه وقت عزاداری بده یا نباید عزاداری کنیم فقط می خوام بگم که بیاین یه ذره بیشتر امام حسین رو بشناسیم

من کتاب آفتاب در حجاب نوشته مهدی شجاعی رو به همه پیشنهاد میکنم که بخونن خیلی کتاب مناسبیه برای این روزهامون و البته اگه کسی هم کتابی در این موارد می شناسه معرفی کنه تا همه دوستان ازش استفاده کنن

دوستان خوبم این روزها التماس دعای مخصوص.