|
درباره وبلاگ  دشنام یا دعای تو در حق من یکی است ای آفتاب هر چه کنی ذره پروری است ساحل جواب سرزنش موج را نداد گاهی فقط سکوت سزای سبکسری است منوی اصلی آرشیو وبلاگ پیوندهای روزانه پیوندها آمار وبلاگ بازدید امروز: 27
بازدید دیروز: 22
کل بازدیدها: 173687
 |
سبکسری های قلم...
شاید اندکی تامل....
سه شنبه 89 دی 7 :: 10:2 صبح :: نویسنده : الهه
وقتی به دنیا میای همه خندانند و تو هستی گریان کاری کن که وقت رفتن همه گریان باشند و تو باشی خندان وقتی که می خواستی به دنیا بیای همه یه حس خاص داشتن.مامانت درد داشت ولی خوشحال بود.بابات نگران بود و دلشوره داشت.خواهر و برادرات شاد بودن و می خندیدن.گذشت و گذشت تا بالاخره به دنیا اومدی و همه رو از نگرانی در آوردی! منم تو یه روز سرد زمستون نزدیک های صبح لطف کردم و قدم به این جهان گذاشتم(!) سالها و سالها گذشت(همچین میگم سالها که انگار الان 90 سالمه) و من بزرگ شدم اوایل کتابم رو زیر شیر آب می شستم یادمه روز اول مدرسه وقتی قرار بود برای اولین بار پا به مدرسه بذارم وقتی خواهرم ازم پرسید:الهه چی می خوای تو کیفت بذاری من با اعتماد به نفس کامل گفتم:خورااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااکی! ای بابا چه زود بزرگ شدیم ها گذشت و رسیدیم به راهنمایی از راهنمایی خیلی خاطره خاصی ندارم آخه اصلا از این دوره خوشم نمیاد.و بالاخره وقتی شد که باید انتخاب میکردم رشته تحصیلیم رو به هر حال با کلی تحقیق و پژوهش فهمیدم که مناسب ترین رشته برای من انسانیه . الان از اون موقع سه سال می گذره . معلوم نیست سال دیگه باشم یا نباشم ولی یه بار یکی می گفت طول زندگی اصلا مهم نیست مهم عرض زندگیه ببین که تو همین مدتی که خدا بهت وقت می ده می تونی ازش استفاده کنی یا نه! خلاصه که همه اینا رو گفتم که از دوستانی که واقعا لطف کردن و در وبلاگم یا در پیام رسان تولدم رو تبریک گفتن تشکر کنم. امسال هم اعضای خانواده سنگ تموم گذاشتن هم دوستان حقیقی و هم شما از همتون ممنون...... بال تازه،دل نو کرم ابریشم کوچک من خانه تازه تو مبارک آخرش بافتی پیله ات را؟ بال تازه،دل نو مبارک **** آن لباس قدیمی و پاره دیدی اندازه قد تو نیست دیگر آن را نباید بپوشی واقعا این که در حد تونیست ********* آن خود کهنه ات را رها کن بی خیالش بیا زود بیرون یک خود تازه تر آن طرف هاست آن طرف پشت آن بید مجنون ***** بعد از این آسمان پیله ی توست ابرها را تو پیراهنت کن زودتر وقت اصلا نداریم بال های نوات را تنت کن ********** وعده ما همان جا که گفتی پشت دروازه شهر جادو منتظر باش دارم می آیم وای رفتی! ولی بال من کو؟ ****** تو برو من ولی کار دارم بال پرواز من پاره پاره است باز باید ببافم خودم را پیله کو چکم نیمه کارست بر گرفته از کتاب چای باطعم خدا اثر عرفان نظر آهاری کلمه های سری قبل رو هم سنا دوباره توسط اون منبع آگاهشون(!)کامل جواب داد! خارانو:خارپشت وسنی:هوو هونگ:دوستان عزیز این (havang)خونده میشه نهhung :هاون چراغ برات:شب های نیمه شعبان که به دیدار مرده ها می رن و خیرات میکنن! موضوع مطلب : |
||
 |
